PORADY

Jednym z problemów, z jakim spotykają się klienci, którzy zakupili betonowe elementy są wykwity. Problem ten, niemający znaczenia dla trwałości wyrobów, powoduje pogorszenie wyglądu i jest szczególnie uciążliwy w przypadku barwionych elementów takich jak: kostka brukowa, pustaki ogrodzeniowe czy ogrodzenia betonowe. Praktycznie na każdej nowej kostce brukowej oraz na barwionych ogrodzeniach pojawiają się białe plamy tzw. wykwity , które są osadem wapiennym i znikają zwykle po 2-3 latach. Polskie Normy dotyczące wyrobów betonowych PN-EN 13369:2005 oraz Aprobaty Techniczne dopuszczają występowanie wykwitów wapiennych, jako naturalnego elementu dojrzewania betonu i nie jest to powód do reklamacji. Biały nalot, który może pojawić się na ogrodzeniu czy kostce brukowej jest dla niektórych niemiłym zaskoczeniem. Główną przyczyną tego zjawiska jest karbonizacja wodorotlenku wapniowego, który powstaje w wyniku hydrolizy krzemianów wapniowych zawartych w cemencie. Beton jest tworzywem, które stabilizuje i dojrzewa stopniowo w procesie twardnienia i oddziaływania warunków atmosferycznych.

Częstą reakcją klientów na pojawienie się białego nalotu jest podejrzenie o wadę zakupionego towaru. Należy pamiętać, że dojrzewanie betonu trwa nawet do 3 lat. Wykwity najczęściej pojawiają się na wiosnę, jesień i jest to zjawisko całkowicie normalne. Intensywny transport wody wraz z solami odbywa się podczas schnięcia zawilgoconego muru. Im różnica temperatury pomiędzy wnętrzem a powierzchnią muru jest większa, tym intensywniej zachodzą procesy transportu oraz krystalizacji soli na powierzchni materiału budowlanego. Z tego też względu w niektórych porach roku wykwity pojawiają się częściej niż w innych. W zimie, kiedy pochmurne, mokre dni przeplatane są nielicznymi dniami bez deszczu lub śniegu, wykwity solne zwykle się nie pojawiają. Temperatury powietrza są niskie, więc i transport soli na powierzchnię muru jest bardzo znikomy, lub nie ma go wcale. W okresie wiosennym, gdy jest coraz więcej ciepłych dni, mury zaczynają intensywnie odparowywać wilgoć w nich zawartą. Występuje wtedy na nich „eksplozja” wykwitów solnych. Niekiedy pokrywają znaczne połacie muru. Z kolei, im bliżej lata - tym mniej wykwitów. Nawet jeśli pada deszcz, to zwykle dzieje się to przez krótki czas, więc woda nie ma możliwości rozpuszczenia nowej porcji soli i przetransportowania jej na powierzchnię muru. Sole, które odłożyły się już na powierzchni elewacji są stopniowo spłukiwane przez kolejne deszcze. Jest ich coraz mniej, aż w końcu zupełnie zanikają. O ile oczywiście w międzyczasie jakiś związek chemiczny rozpuszczalny w wodzie nie przeszedł w formę nierozpuszczalną. Wtedy jedynym sposobem na jego usunięcie jest zastosowanie środków bardziej inwazyjnych niż woda. Zbyt długi czas od wyprodukowania kostki czy innych elementów betonowych do ich ułożenia oraz warunki, w jakich jest przechowywana np. od jesieni do wiosny składowana na placu, w paletach szczelnie owiniętych folią.

Pomóc naturze (i sobie) można w dwojaki sposób. Pierwszy to chemiczne środki do czyszczenia powierzchni betonowych. Do dyspozycji mamy gotowe substancje rozpuszczające naloty cementowe (wykwity), na przykład preparat REBanit lub inne. Drugim sposobem będzie zaimpregnowanie nawierzchni lakierem do betonu, który zapewni warstwę ochronną uniemożliwiającą zachodzenie procesów prowadzących do powstania wykwitów. Mur ogrodzeniowy można zaimpregnować dopiero po całkowitym wyschnięciu betonu, na przykład preparatem firmy ATLAS o nazwie ATLAS ARTPROTECTOR LTX-300 do impregnacji betonu bądź innym ograniczającym powstawanie wykwitów.

Więcej informacji na temat pojawiania się wykwitów na betonowych elementach znajdziecie Państwo tutaj:
agrobudownictwo
zbudujdom
joniec
bzg